Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

Μια προσωπική απολογία

 Με αφορμή ένα άρθρο που στηλιτεύει την ανακολουθία του πρωθυπουργού και παρουσιάζει έναν ακόμη ανερμάτιστο λόγο του σχολίασα σε ένα αγαπημένο μου site τα εξής:

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, της γλυκιάς μας πατρίδας με ότι σημαίνει για όλους μας αυτό, μας λέει ότι δεν έχουμε πλέον δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία έχουν υποβιβαστεί σημασιολογικά με την χρήση της λέξης προνόμια.

Τα αναφαίρετα δικαιώματα κατά το Σύνταγμα της πολιτείας που έχει ορκιστεί να υπηρετεί, έχουν με δικές του αποφάσεις ανασταλεί, και οι πολίτες έχουν χωριστεί σε δύο κατηγορίες με κίνδυνο "υποβιβασμού" από την μια στην άλλη αν δεν πειθαρχήσουν στις παράνομες αποφάσεις του.

Αλλά μαζί με αυτόν είναι υπόλογοι και ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό οι δικαστικοί λειτουργοί της πατρίδας μας, γιατί βρίσκονται στη θέση αυτή που τους εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός για να τον προφυλάξουν από όποιον πιθανόν παράφρονα θελήσει με την βία να καταλύσει την ελευθερία του, που έχυσαν το αίμα τους οι γονείς μας και οι παππούδες μας για να την αποκτήσουμε.

Όποτε η ντροπή και το όνειδος ανήκει σε όλους μας. Γιατί και εμείς με την ενοχή σιωπή μας είμαστε συνεργοί στο έγκλημα αυτό. Και η πατρίδα που μας παρέδωσαν οι πρόγονοι μας το ξέρουμε πολύ καλά κύριοι ότι δεν θα είναι η ίδια με αυτή που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Ζητώ συγνώμη λοιπόν μόνο από Αυτόν που ακόμα μας ανέχεται και μας  αγαπά. Τον Πατέρα  μας. Τον Θεό μας.

Και από τα παιδιά μου και τους μαθητές μου, που δεν στάθηκα άξιος να τα υπερασπιστώ.

Ευχαριστώ το Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό που δημοσιεύει τα σχόλια μου αυτούσια, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή όχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου